DESBROZAR NO VERÁN

As tarefas de mantemento son fundamentais na conservación do castro

Planificación da roza

Como xa vimos anteriormente o control da vexetación é fundamental para a conservación do castro ;  as herbas e plantas que medran incontroladamente no chan e nos muros, as árbores e arbustos etc. deben ter un control periódico: un desbroce , unha  poda e incluso tala. Agora toca un desbroce de toda a superficie da croa e o antecastro oeste. Despois da primavera coas chuvias e despois as altas temperaturas que favorecen o crecemento da vexetación e oculta total ou parcialmente os restos arqueolóxicos. Os traballos comezan pola entrada ao castro, a cova, os foxos e o parapeto da muralla, continuase co antecastro oeste e a croa.

          

          O espazo da cova antes e despois da roza de fentos

Desbroce da croa do castro

 

EXPO DE VERÁN: RÉPLICAS CERÁMICAS

Réplicas de cerámicas castrexas

Exposición sobre Réplicas arqueolóxicas cerámicas da Fundación Terra Termarum

Acabamos de inaugurar unha exposición temporal para este verán sobre RÉPLICAS ARQUEOLÓXICAS CERÁMICAS que forma parte do Obradoiro experimental de cerámica castrexa da Fundación Terra Termarum de Cuntis. Neste proxecto de investigación fixéronse réplicas de pezas de toda Galicia, pero para esta mostra no Museo de Viladonga seleccionáronse únicamente as 11 pezas deste castro.

Trátase de pezas cerámicas rigurosamente documentadas a nivel arqueolóxico, mantendo as referencias históricas en canto a formas, decoracións, texturas e acabados, permitíndo achegarmonos  unha visión máis real das pezas orixinais.

Polo tanto, é unha exposición moi didáctica, porque as réplicas facilitan unha comprensión máis sinxela e directa dos cacharros, que sempre aparecen moi fracturados e incompletos nas escavacións. Cómpre sinalar a gran variedade destes obxectos en canto a súa funcionalidade, formas, tamaños e riqueza das decoracións.

Réplicas de pezas do Castro de Viladonga

Aproveitamos para lembrar que no vindeiro mes de setembro, como actividades complementarias desta exposición, haberá dous obradoiros: un de elaboración de pezas e outro para a cocción desas pezas nun forno feito na contorna do castro polo persoal de Terra Termarum.

VILADONGA EN MADRID

Unha ola de cerámica de Viladonga exposta no MAN

Ola de almacenaxe

O Museo Arqueolóxico Nacional de Madrid (MAN) reabriu as súas portas no 2014, tras 6 anos de remodelación integral do edificio e cun novo deseño expositivo. A ampliación das áreas públicas permite aos visitantes unha mellor visión de súa ampla colección de pezas. Asemade dispón dun moderno equipamento tecnolóxico e unha mellor accesibilidade para todos os públicos.

Neste proceso de renovación museográfica, o MAN solicitou ao Museo do Castro de Viladonga, un exemplo de cerámica prerromana. Enviáronse varias fotofografías deste tipo de pezas e elixiron unha ola de almacenamento. Foi en decembro de 2012 cando esta ola viaxou a Madrid como depósito temporal e  para ser exposta.

A peza de Viladonga na vitrina do fondo na sala do MAN

Trátase dunha ola de uso común empregada para cociñar ou almacenar líquidos. Pertence a unha tipoloxía de ola que adoita aparecer en castros prerromanos do Noroeste peninsular de entre o século IV a. C. ata os séculos II e III da nosa Era.

Hoxe podemos contemplar esta peza como parte da exposición permanente do MAN, nunha das salas da primeira planta, na sección de “Protohistoria”. Nunha vitrina que está dedicada á “Identificación de las producciones cerámicas” presenta pezas de cerámica de diferentes puntos da xeografía peninsular; a ola de Viladonga representa a cerámica de tradición castrexa do Noroeste.

A peza foi recuperada nas escavacións no castro realizadas nos anos 70. Pero o seu estado inicial era moi diferente ao que actualmente podemos ver exposto, pois atopouse nun total de 93 fragmentos. A pesares do seu estado, a peza estaba case completa, polo que dada a súa representatividade se tomou a decisión de restaurala e recuperar a forma orixinal.

A ola antes e despois da restauración

A restauración desenvolveuse a partir do 2011 baixo a coordinación da restauradora do museo, e a cargo nunha parte da bolseira en prácticas de restauración da Consellería de Cultura e Turismo. Seguíronse uns criterios de actuación que buscaba a mínima intervención, garantir o máximo respecto ao material orixinal e a diferenciación das reintegracións. Logo da limpeza e clasificación dos fragmentos, algúns foron sometidos a unha consolidación para despois  proceder ao proceso de montaxe, pegado e reconstrución. Esta fase resultou complexa debido á fragmentación da peza e as partes perdidas.

Proceso de restauración

Todo o proceso de restauración foi obxecto dunha exposición temporal do Museo do Castro de Viladonga no 2012. Aquí podedes descargar o folleto da exposición, onde se explica o proceso da restauración da peza: folleto

 

 

 

O PUÑALIÑO DE ANTENAS DE VILADONGA NA MOSTRA “GALICIA 100”

Aínda que esta mostra “Galicia 100. Obxectos para contar unha cultura” xa leva un tempo inaugurada non queremos deixar de anunciala e lembrar que unha das pezas é do castro de Viladonga. Trátase do puñal de antenas , unha fermosa peza realizada en aliaxe de bronce, coa de técnica de fundición  da cera perdida e que presenta un excelente estado de conservación. Aproveitamos para facer un enlace ao blog do comisario desta mostra Manuel Gago director de culturagalega.org portal de divulgación cultural do Consello da Cultura Galega.

Puñal de Antenas do Castro de Viladonga-Longo = 15,4 cm; Ancho = 5,1 cm; Peso = 69,3 gr

Escultura dun guerreiro galaico co puñal na man e ao lado unha interpretación da policromia

A descripción de Estrabón dos guerreiros galaicos fai referencia a un puñal que podería ser das características deste pequeno puñal de antenas.

ESTRABON ( Geografía 3, 3 7 y 3, 4, 11)

” Son hábiles en emboscadas y exploraciones siendo ágiles y capaces de salir de peligros. Dicen que usan una pequeña rodela que tiene un diámetro de dos piés ( aproximadamente unos 60 centímetros) y es cóncava por delante y se maneja por correas, no teniendo abrazadera ni asa. Además llevan puñal y espada corta. La mayor parte llevan coraza de lino, sólo unos pocos llevan corazas de malla y casco de tres penachos, los más usan cascos de nervios. Los infantes usan también grebas y cada uno lleva varias jabalinas. Algunos tienen lanzas para estoque con puntas de bronce..Los montañeses…en el combate se ciñen la fente con una cinta… y practican ejercicios gmnásticos con armas, a caballo,pugilato, carreras, tiro de dardos y comnate en batallones”

PRÓXIMAMENTE…Exposición de reproducións de cerámicas castrexas

Sandra, a ceramista da Fundación Terra Termarum de Castrolandín en Cuntis, acaba de chegar coas reproducións de cerámicas para a próxima exposición no museo. Son unha verdadeira marabilla estes cacharros castrexos, de diferentes tipoloxías, funcións e decoracións.  Agora só falta que cheguen as vitrinas e poder inaugurar esta mostra que será exposta durante todo o verán.

Sandra, á dereita, a ceramista de TerraTermarum coas réplicas de Viladonga

UNHA VISITA ESPECIAL: IV Campus de Verano XuvenCiencia 2016

O pasado venres tivemos unha visita especial, a dos participantes do campamento Xuveciencia.  

Estudantes  de 4º da Eso e BAC de Galicia e fóra de Galicia concretamente de Portugal visitaron o castro e participaron en varias actividades no museo. Deste xeito coñeceron  activamente o traballo co patrimonio arqueolóxico e as posibilidades de formación neste eido no futuro.

 

Un dos grupos de participantes do campamento Xuvenciencia

                 

 

Actividades do campamento realizadas no museo para coñecer as posibilidades do estudo, investigación e difusión do patrimonio arqueolóxico.

PIÑEIRIÑAS

Cando chega a calor as cabeceiras dos muros de Viladonga énchense desta preciosa flor: a piñeiriña.

Sedum arenarium (piñeiriña)

Trátase dun sedum arenarium, pero é máis lindo chamarlle piñeiriña ou pan de lagartos ou tamén uva de raposo.  Florece desde abril a xullo,  medra enriba das pizarras que protexen os muros, porque como gusta da calor as pizarras gardan moito a temperatura. Esta flor precisa de solos secos e ácidos polo que a pizarra é ideal. A natureza fixo este agasallo para o castro, que nacera esta planta enriba das pizarras dos muros restaurados por iso é un elemento para saber cales son as casas restauradas…alí onde nace a piñeiriña.

Xila enamora

Xila enamora nos so ao seu pretendente Francisquitus tamén a todos os visitantes. A súa historia é fascinante e os nenos percorren o castro tras dela para saber qué pasará… No libro de visitas do museo fixeron varias felicitacións para ela, porque todos queremos historias con finais felices.

Felicitacións para Xila

Xila e Francisquitus rodeada dos nenos

 

MARTES DE TEATRO

Unha nova personaxe acompaña a Xila, trátase de Navia a ceramista do castro, que ensina aos pequenos como se fai un cacharro de barro.

As personaxes que habitan no castro

Os nenos aprenderon con Navia a facer cerámica

O TEATRO VOLVE AO CASTRO

Un ano máis o teatro volve ao castro!!!!

Xila e Francisquitus Maximus percorren o castro pero teñen que agocharse do pai de Xila…el non aproba a súa relación

 

Xila conta aos visitantes o seu segredo