Carolina Pérez deu paso logo ao relatorio sobre o Monte do Facho. O arqueólogo director das escavacións no Monte do Facho, José Suárez Otero, realizou un ameno discurso sobre este singular xacemento, no que comentou as características iniciais que, en orixe, se pensaba que o caracterizaban. Este castro comezouse a escavar cientificamente no ano 2003 e críase que era un castro moi especial pola súa situación estratéxica preto do mar, como outros castros similares. Cando, xa hai décadas, apareceron as primeiras aras,apareceu a idea de santuario.
As escavacións do 2008 foron moi importantes para definir a identidade do castro, pois se comprobou que en todos os espazos exhumados aparecían estruturas internas e non aparecía ningún material dentro delas, pero si elementos rituais como, por exemplo, un coitelo e unha daga e, noutra, fichas de xogo.
Así, o xacemento do Facho non é un castro propiamente dito senón dous santuarios en dúas épocas distintas, dúas realidades históricas diferentes. Nas estruturas aparece material relacionado coas actividades do santuario e non serían vivendas como sucede noutros castros.
É unha das zonas máis visitadas da provincia, ademais dun xacemento único en Europa, e foi declarado BIC en 2011.
Por outra banda, a restauradora de BIC, Materiales y conservación, Marta Díaz sinalou as diferenzas coa intervención no castro de Viladonga, destacando a dificultade para realizar os traballos debido á localización xeográfica do xacemento, que tamén é un factor de deterioración moi importante, e que a restauración estivo sempre supeditada á escavación e á investigación, realizándose case en paralelo para acadar que quedara xustificado o financiamento por parte do Concello de Cangas. Finalmente, resaltou o estado de abandono no que está o xacemento na actualidade.
O relatorio sobre O Facho de Donón.
Para máis información sobre o Monte do Facho podedes consultar os traballos de José Suárez Otero nesta ligazón: http://independent.academia.edu/Jos%C3%A9Su%C3%A1rezOtero